Δεν έχει σημασία τί λέμε, αλλά πώς το λέμε!

Σας έχει τύχει να σας έχουν πει το ίδιο πράγμα δύο διαφορετικοί άνθρωποι αλλά στην μία περίπτωση να σας έχουν σπάσει τα νεύρα και στην άλλη να νοιώθετε και ευγνώμον; Εμένα μου έχει τύχει πάρα πολλές φορές. Και όχι μόνο σε αυτό που μου έχουν πει οι άλλοι, αλλά πολλές φορές και σε αυτά που λέω εγώ, είτε προς τους συνομήλικούς μου είτε προς τα παιδιά μου.

Η διαφορετική χρήση λέξεων, η τονικότητα και η χροιά, ο χρωματισμός της φωνής μου, ακόμη και οι κινήσεις του σώματός μου φέρνουν τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Δηλαδή, όταν τύχει και έχω νεύρα μια μέρα και το αφήσω αυτό να βγει στα παιδιά δεν θα είναι καλό. Θα εκλαμβάνουν το κάθε τί αρνητικά, κακοπροαίρετα. Είτε μία λέξη, μία κίνηση κλπ. Πάντα λέω ότι όταν χρεισημοποιούμε σωστά τις λέξεις, θα έχουμε και να ανάλογα αποτελέσματα. Ειδικά τα παιδιά καταλαβαίνουν αμέσως το κακοπροαίρετο από το καλοπροαίρετο.

Αυτό θα πρέπει να το προσέχουμε όλοι μας και στην καθημερινότητά μας. Όταν θέλουμε να πλησιάσουμε κάποιον να είμαστε καλοπροαίρετοι. Καταφέρνουμε πολλά περισσότερα έτσι, παρά με τον αντίθετο τρόπο.