Παιδικά αρώματα. Κατά ή Υπέρ;

Γνωρίζω αρκετούς γονείς οι οποίοι αγοράζουν παιδικό άρωμα για το παιδάκι τους, από μόλις μηνών ακόμη. "Ποτίζουν" τα ρούχα του, τα σεντόνια του, το κορμάκι του, ακόμη και τα προσκλητήρια για τα βαφτίσια ή το πάρτυ γενεθλίων του.

Προσωπικά το βρίσκω υπερβολικό, αλλά γούστα είναι αυτά θα μου πείτε. Πέρα από τα εγωϊστικά συνήθως ένστικτα που κουβαλάμε εμείς οι γονείς, για να μην πω τίποτα πιό χοντρό, θα έπρεπε (κανονικά) να πέρνουμε υπόψιν μας και το τί περιέχουν τα αρώματα, καθότι δεν έχουν "αθώα" συστατικά. Επιπλέον, όταν ψακάζουμε στο κάτω μέρος του καρπού και κάτω από το αυτί είναι σημεία "κλειδιά" σε αδένες όπου κρατάει περισσότερο το άρωμα, αλλά παράλληλα εισχωρούν τα συστατικά στο αίμα. (Είτε καλά είτε κακά).

Οπότε, ξανα-ρωτώ... Γιατί να χρησιμοποιούμε αρώματα στα παιδάκια; Που, οκ, να δεχθώ ότι κάποια είναι όντως έτσι κατασκευασμένα που δεν έχουν βλαβερές ουσίες. Γιατί να χρησιμοποιώ ένα "ξένο" άρωμα σε αντικατάσταση του φυσικού μωρουδίστικου αρώματος του δέρματος του παιδιού; Κι επιπλέον, γιατί από νωρίς να τα βάζουμε στον καταναλωτισμό; Εντάξει, το πήγα μακρυά τώρα.

Απλά φαντάζομαι ένα κοριτσάκι ή αγοράκι στο Δημοτικό να κυκλοφορεί με άρωμα και να σχολιάζει ότι το άρωμα του το πήρε η μαμά του, ο μπαμπάς του, η/ο νονά/νονός του! Όχι, δεν μου αρέσει! Χαλάει η εικόνα του τί πραγματικά είναι παιδικό, σε όλες τις κλίμακες.

Είναι και ακριβά! Κατ εμέ, με τα ίδια χρήματα αγοράζεις ένα άρωμα γυναικείο με περισσότερα ml ίσως!

Δεν έχω αγοράσει μέχρι τώρα παιδικό άρωμα, και τα παιδάκια μου είναι 3 και 4,5 ετών αντίστοιχα. Δεν ξέρω πότε θα αποφασίσω να αγοράσω, αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα το έχω αποφύγει.

Εσείς;