Μία του Οκτώβρη μέρα......


Σήμερα η Ναντίνα στο νηπιαγωγείο θα απαγγείλει το ποίημα της. Οι γονείς όμως δεν θα είμαστε παρόντες σύμφωνα με απόφαση του γραφείου πρωτοβάθμιας του δήμου μας. Δεν ξέρω αν ισχύει και σε άλλους δήμους αυτό, εμένα πάντως που έχω συνηθίσει διαφορετικά από τη μεγάλη μου κόρη, με παραξένεψε και με στενοχώρησε ιδιαίτερα. Γιατί η κορούλα μου θα έλεγε το πρώτο της ποίημα σήμερα και εγώ πολύ απλά δεν θα την καμάρωνα! Την τράβηξα όμως ένα μικρό βιντεάκι στο σπίτι για να θυμάμαι τουλάχιστον αυτή την ημέρα. Δεν είναι το ίδιο όπως θα ήταν στο σχολείο αλλά και με αυτόν τον τρόπο ένιωσα υπερήφανη για τη μικρούλα μου!


Άλλα μια του Οκτώβρη μέρα,
από μία χώρα παραπέρα,
πολέμου άνεμος φυσάει
και την πορτούλα της χτυπάει.

Για πες, Ελλάδα, στα παιδιά σου
να ανοίξουν τα σύνορα σου
γιατί έτσι κι άγρια φυσήξω
γρήγορα θα σε κατακτήσω.



Σχόλια