Αγάπη; Μοιράζεται το ίδιο;




Έχεις δύο ή και περισσότερα παιδιά. Όταν σε ρωτάνε αν τα αγαπάς εσύ τους απαντάς φυσικά: «Σας αγαπώ πολύ!»

Όταν όμως σε ρωτάνε ποιο αγαπάς περισσότερο τι απαντάς;

Κάπου διάβασα ότι δεν λέμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε το ίδιο γιατί τα πληγώνουμε…. Στην παραπάνω ερώτηση όμως τι θα απαντήσεις; Δύσκολο έτσι;

Εγώ πάλι απαντάω έτσι:

«Η καρδούλα μιας μαμάς είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να χωράει όλα της τα παιδάκια και τα αγαπάει όλα το ίδιο» εννοώντας ότι μια μάνα δεν ξεχωρίζει κανένα από τα παιδιά της.

Τα παιδιά ρωτάνε πολύ συχνά ποιο αγαπάμε περισσότερο. Και πάντα η συγκεκριμένη ερώτηση έπεται της ερώτησης αν όντως τα αγαπάμε!

Τελικά η αγάπη μπορεί να μοιραστεί το ίδιο; Νομίζω πως ναι. Αγαπάω τη μεγάλη μου κόρη όσο αγαπάω και τη μικρή. Αλλά ίσως τελικά να τις αγαπάω με διαφορετικό τρόπο ή μάλλον να αγαπάω διαφορετικές πτυχές του εαυτού τους. Ή απλά να τις αγαπάω και να τις λατρεύω γιατί είναι απλώς τα παιδιά μου.

Δεν μπορείς να απαντήσεις γιατί αγαπάς τα παιδιά σου. Αν σε ρωτήσει κάποιος πολύ απλά θα του απαντήσεις : «Γιατί είναι παιδιά μου».

Από την άλλη όταν δείχνεις περισσότερο ενδιαφέρον στο ένα παιδί ζηλεύει το άλλο. Και εκεί έρχεται η ερώτηση: «Μαμά με αγαπάς;».

Κάποιοι ψυχολόγοι προτείνουν στους γονείς να λέμε στα παιδιά όταν ρωτάνε αν τα αγαπάμε το εξής: «Είσαι το πρώτο μου αγαπημένο μου παιδάκι» (πχ αν είναι το μεγαλύτερο)….. Χμμμμ….. δεν νομίζω ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτό… Δηλαδή το άλλο παιδί επειδή γεννήθηκε δεύτερο ή τρίτο ή τέταρτο είναι το δεύτερο αγαπημένο μας παιδί και πάει λέγοντας; Είναι σαν μου λέει κάποιος ότι το πρώτο μου παιδί είναι πρώτο στην καρδιά μου, το δεύτερο – δεύτερο και ούτω καθεξής….. Για εμένα τα παιδιά μου κατέχουν την ίδια θέση στην καρδιά μου. Την πρώτη θέση και η αγάπη που νιώθω είναι ίδια και για τα δύο….

Αν ένα παιδί ζηλεύει πολύ το μικρότερο αδερφάκι του και εύχεται να ήταν μοναχοπαίδι ποιος φταίει; Το παιδί; Σαφώς και όχι! Εμείς, ως γονείς, είμαστε αυτοί που θέτουμε τις βάσεις για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των παιδιών μας. Όσο και αν λέμε στους εαυτούς μας ότι δίνουμε αγάπη σε όλα τα παιδιά μας σίγουρα κάπου-κάποια στιγμή ξεχωρίζουμε το ένα παιδί περισσότερο. Πολλές φορές συγκρίνουμε τα παιδιά μεταξύ τους ή δείχνουμε περισσότερη αγάπη σε ένα παιδί γιατί στα μάτια μας είναι καλύτερο από το άλλο. Ουσιαστικά δεν πρέπει να κάνουμε κάτι τέτοιο αλλά τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνουμε κιόλας!

Πρέπει να δείχνουμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε όχι μόνο γιατί απλώς είναι τα παιδιά μας αλλά ότι τα αγαπάμε γιατί το καθένα είναι ένα ξεχωριστό άτομο με τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα που τα κάνει μοναδικά. Και αυτό το μοναδικό είναι που μας κάνει να τα αγαπάμε πέρα από το ότι είναι παιδιά μας! Αλλά και να τους δείχνουμε ότι τα αγαπάμε το ίδιο, παρά τη μοναδικότητα τους, και τα έχουμε πάντα στην κορυφή είτε έχουν γεννηθεί πρώτα, δεύτερα, τρίτα και πάει λέγοντας!
Για εμένα ναι, η αγάπη μοιράζεται το ίδιο! Ίσως όμως να εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο στο κάθε παιδί αλλά εγώ ξέρω ότι τα αγαπώ το ίδιο και δεν τα ξεχωρίζω στην καρδιά μου. Γιατί να μη το γνωρίζουν και εκείνα;


Σχόλια

  1. Συμφωνώ και εγώ πιστεύω ότι εκφράζουμε με διαφορετικό τρόπο την αγαπη μας στο κάθε παιδί, ανάλογα με το χαρακτήρα του. Η κόρη μου είναι πιο μαζεμένο παιδί απο το γιο μου, πιο σοβαρή αλλά περήφανη και φιλότιμη. Δεν θέλει πολλές αγκαλιές και νάζια. Ο γιος ειναι ναζιάρης και χαδιάρης, πλακατζής αλλά και ζιζάνιο. . Η κόρη θέλει να μιλάμε, να κάνουμε πράγματα μαζί ενώ ο γιος θέλει να γελάμε με τις χαζομαρούλες που κάνει και να τον αγκαλιαζοφιλάμε.
    Η αγάπη μου γι'αυτά είναι το ίδιο μεγάλη αλλά εκδηλώνεται διαφορετικά στο καθένα.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σας άρεσε;
Σχολιάστε...............