Επιχείρηση ντύσιμο....

Και δεν εννοώ ντύσιμο με ρούχα αλλά το 'ντύσιμο' με διάφανο αυτοκόλλητο των βιβλίων των παιδιών μας. Από την ώρα που έχω γυρίσει από το γραφείο παλεύω να 'ντύσω' 12 βιβλία της τρίτης δημοτικού όπως γλώσσα, μαθηματικά, ιστορία, θρησκευτικά, εικαστικά, μελέτη περιβάλλοντος και μουσική. Μαζί με τα τετράδια εργασιών τους. Και τελικά τρία από αυτά θα ντυθούν αύριο γιατί δεν μου έφτασε το αυτοκόλλητο.... Ετικέτες όμως βάλαμε!

Εν τω μεταξύ πήρα και το φθηνό αυτοκόλλητο των 2,20 ευρώ. Δηλαδή το πιο ακριβό πόσο κάνει; Λίγο μου σκίστηκε και ένα βιβλίο αλλά ευτυχώς πέφτει το αυτοκόλλητο επάνω και δεν φαίνεται. Θα με σκότωνε η κόρη μου χαχαχα...... Τα προσέχει τα βιβλία της σαν κόρη οφθαλμού. Είδατε τι παιδί έκανα; Όταν όμως είναι να μαζέψει το δωμάτιο της σφυρίζει κλέφτικα.....

Στην ηλικία της κόρης μου θυμάμαι δεν είχα κανένα πρόβλημα να ντύσω τα βιβλία μου. Το απολάμβανα κιόλας. Μου άρεσε η μυρωδιά τους, η υφή τους, είχαμε και άλλα βιβλία τότε. Τώρα είναι εντελώς διαφορετικά. Πιο μεγάλα και πιο χρωματιστά. Θυμάμαι έβαζα τις μπλε και άσπρες ετικέτες μου και έγραφα το όνομα μου, το τμήμα μου και τη χρονολογία. Στα τετράδια έγραφα και σε τι θα χρησιμοποιείται. Γλώσσα, μαθηματικά, έκθεση, πρόχειρο κλπ. Και όλα μπλε. Τώρα τα θέλουν χρωματιστά, τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις για να ξεχωρίζουν τα παιδιά, ιδιαίτερα της πρώτης που δεν ξέρουν ακόμα να διαβάζουν. Καλόοοοοοο.................... Πολύ τη βόλεψε την κόρη μου αυτό το σύστημα.

Κατάφερνα να κολλήσω το αυτοκόλλητο χωρίς ούτε μια φυσαλίδα, χωρίς ούτε μια τσάκιση. Τώρα τι έχω πάθει; Μήπως έχω ξεχάσει πως γίνεται; Ή μήπως δεν έχω την υπομονή που είχα μικρότερη; Ίσως τελικά να είναι αυτό. Δεν ξέρω. Πάντως δεν γίνεται να τα κάνεις όλα μαζί. Να προσέχεις τα παιδιά, να είσαι παρών για εκείνα, να μαγειρεύεις, να πλένεις πιάτα και συγχρόνως να ντύνεις και βιβλία. Με τίποτα!!! Αφού τα κατάφερα όμως μετά από δύο ώρες ε, ας μη μιλάω και πολύ.Έγιναν όμως υπέροχα! Τα είδε και η κορούλα μου και καμάρωνε. Ε, τότε μου έφυγε όλη η κούραση και τα νεύρα. Τα έβαλε στην τσαντούλα της, πήρε και την κασετίνα της και μερικά τετράδια και την έβαλε στην κουζίνα για να μην την ξεχάσει αύριο το πρωί όπως μου είπε.

Βάζοντας τες για ύπνο και ανοίγοντας τον υπολογιστή έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση ενός φιλικού blog και έπαθα σοκ. Μάλιστα στο σχόλιο που του άφησα λέω: "Που ήσουν πριν μια ώρα που πάλευα να ντύσω τα βιβλία της κόρης μου;"

Για να μην τραβήξετε ότι τράβηξα εγώ δεν έχετε παρά να διαβάσετε εδώ και καλή σας επιτυχία!