Γυναίκα | Εργαζόμενη | Μητέρα

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να ξυπνάει τα χαράματα-προτού βγει ο ήλιος-να είναι χαμογελαστή και με καλή διάθεση και να έχει φτιάξει ένα πλούσιο πρωινό για την οικογένεια με όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός των παιδιών για να ξεκινήσουν σωστά την ημέρα τους!

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να φροντίσει να ξυπνήσει τα παιδιά, να τα πλύνει, να τα ντύσει, να τα "ποτίσει", να τα ετοιμάσει για το σχολείο, να τους φτιάξει κολατσιό και να τα πάει και σχολείο!

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να φεύγει από το σπίτι και να έχει στρωμένα τα κρεβάτια, πλυμένα τα πιάτα, απλωμένα τα ρούχα, τακτοποιημένες τις ντουλάπες, στη θέση τους όλα τα παιχνίδια των παιδιών και φυσικά φρέσκο φαγητό στην κατσαρόλα!

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να είναι στην ώρα της στην εργασία ακόμα κι αν της έχει βγει έξω η γλώσσα για να φτάσει, να κάνει με χαμόγελο όλες τις εργασίες που της αναθέτουν, να βγαίνει για εξωτερικές δουλειές, να "καταπίνει" όλες τις παραξενιές των αφεντικών της και να τσακίζεται για να τις ικανοποιήσει και να είναι πάντα διαθέσιμη για όλα!

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να επιστρέψει στην ώρα της σπίτι μετά το πέρας της εργασίας της, για να ταϊσει την οικογένεια, να διαβάσει τα παιδιά, να τα πάει αγγλικά-γαλλικά και πιάνο (όπως έλεγαν οι παλιοί), να τα γυρίσει σπίτι, να τα πλύνει και να τα κοιμίσει!

Η γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να σιδερώσει, να βάλει πλυντήρια, να πλύνει πιάτα, να καθαρίσει το σπίτι και να είναι διαθέσιμη για τον άντρα της!

Με λίγα λόγια, μια γυναίκα-εργαζόμενη-μητέρα, πρέπει να είναι σαν την "Μαίρη Παναγιωταρά" της Αφροδίτης Μάνου. Και ο δικός της προσωπικός χρόνος; Που είναι; Τον ξεχνάει; Πότε θα προλάβει να αφιερώσει λίγο χρόνο στον εαυτό της; Ακόμα κι όταν αυτό λέγεται, "κάθομαι και δεν κάνω τίποτα" έστω για λίγα λεπτά!

Βλέπω γυναίκες που εργάζονται και είναι και μητέρες και παρ' όλα αυτά τα προλαβαίνουν όλα και είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και δείχνουν τόσο γεμάτες ενέργεια! Μα πως τα καταφέρνουν; Ποιο είναι το κόλπο τελικά; Γιατί κάποιο κόλπο θα υπάρχει, κάτι θα κάνουν, δεν μπορεί! Εγώ γιατί είμαι συνέχεια έτοιμη να καταρρεύσω; Γιατί φτάνει η ώρα που θα πάω για ύπνο και σκέφτομαι ότι δεν θα μου φτάσουν οι ώρες που θα κοιμηθώ; Γιατί νιώθω ότι δεν μου φτάνει το ένα 24ωρο; Θέλω περισσότερες ώρες για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου. Πόσα κομμάτια να γίνω άλλωστε; Κι αν τολμήσω να πω ότι είμαι κουρασμένη............................ μαύρο φίδι που με έφαγε! Δεν υπάρχει η λέξη κούραση! Δεν πρέπει να κουράζομαι. Οι μπαταρίες πρέπει να είναι φορτισμένες πάντα!

Και νιώθω εγκλωβισμένη μέσα στην καθημερινότητα μου! Τόσο πολύ που αισθάνομαι ότι πνίγομαι! Δεν μπορώ να αναπνεύσω και δεν υπάρχει διέξοδος από πουθενά! Ούτε καν μια χαραμάδα! Και σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω εγώ κάτι για να ξεφύγω. Πρέπει να παλέψω ώστε να βγω έξω στον καθαρό αέρα και στο φως! Αλλά κάτι με κρατάει μέσα! Και με κρατάει γερά! Παλεύω να κάνω το μεγάλο βήμα αλλά το πόδι μου κοκαλώνει! Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω;