Σχολεία τέλος!!!!!

Η σχολική χρονιά έλαβε τέλος και φέτος! Καλέ πότε πέρασε ένας χρόνος; Πότε αγιαστήκαμε, πότε ξεκινήσαμε τα διαβάσματα, πότε ήρθαν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα….. και να τώρα καλοκαίρι ξανά!

Οι δύο εβδομάδες που πέρασαν ήταν ένα μικρό «μαρτύριο». Πρόβες, γιορτές, εκδρομές, εξετάσεις στα αγγλικά, ένας μικρός χαμός. Φεύγαμε από το ένα σχολείο και πηγαίναμε στο άλλο!

Παρασκευή απόγευμα γιορτή στο νηπιαγωγείο της μικρής. Ένα όνειρο της οδού ονείρων. Στην αυλή του νηπιαγωγείου ζωντάνεψε μια παλιά γειτονιά της Αθήνας με πολλά στοιχεία από την καλή εποχή του παλιού κινηματογράφου! Ο παλιατζής, ο κουρέας, ο πραματευτής, ο γαλατάς, ο παγωτατζής ζωντάνεψαν ξανά από τα παιδιά μας και μας έκαναν να δακρύσουμε αλλά και να γελάσουμε με τις υπέροχες ατάκες τους! Μετά τη γιορτή είχε παράσταση καραγκιόζη. Αυτό μας έδωσε το χρόνο που θέλαμε ώστε να ετοιμάσουμε μία έκπληξη για τις δασκάλες και όχι μόνο. Λίγες μέρες πριν τη γιορτή ο σύλλογος γονέων του νηπιαγωγείου μάζεψε όλα τα παιδάκια σε μια κοντινή παιδική χαρά και έφτιαξε ένα DVD με συνεντεύξεις των παιδιών. Τα παιδιά μιλούσαν για τις δασκάλες τους με πολλή αγάπη και υπήρχαν σκηνές από την καθημερινή ζωή των παιδιών. Μη ρωτάτε πως το καταφέραμε αυτό!

 Κάποια στιγμή πριν την προβολή του DVD πήγα μέσα στις αίθουσες του νηπιαγωγείου για να πάρω μια σακουλίτσα με πράγματα της Ναντίνας και έπεσα πάνω στη νηπιαγωγό.

«Τα συγχαρητήρια μου», της λέω, «πολλή όμορφη η γιορτούλα»

Και μου απαντάει:

«Κρατήθηκα όμως ε; Δεν έκλαψα. Κυρία!!!»

Γνωρίζοντας για την έκπληξη λέω από μέσα μου: «Έννοια σου και δεν έχουμε τελειώσει ακόμη!!!» Ε, μετά την κρατάγαμε για να μη λιποθυμήσει!!!

Με το ζόρι πήρα τις μικρές και φύγαμε από τη γιορτή του νηπιαγωγείου (αφού φάγαμε κιόλας!) κατά τις 11 το βράδυ γιατί την επόμενη είχαμε την εκδρομή του σχολείου της μεγάλης. Κάθε χρόνο ο σύλλογος γονέων του δημοτικού διοργανώνει ημερήσια εκδρομή. Φέτος την τιμητική της είχε η Χαλκίδα! Σηκωθήκαμε μισή ώρα πριν την αναχώρηση και τρέχαμε και δεν φτάναμε! Ευτυχώς είχα μαζέψει τα πράγματα από βραδύς και μόνο μερικά τοστάκια έψησα για να κολατσίσουμε πριν μας αμολήσουν στην παραλία. Πρώτα φτάσαμε στη Χαλκίδα, ήπιαμε καφεδάκι οι γονείς και τα μικρά έπαιξαν και μετά από δύο ώρες μας μάζεψαν και πήγαμε ένα τέταρτο έξω από τη Χαλκίδα, στις Αλυκές Δροσιάς, για μπάνιο, παιχνίδι και αραλίκι!!!! Η παραλία ωραία, οργανωμένη, με ξαπλώστρες-πολύς κόσμος όμως-και η θάλασσα ιδανική για τα παιδιά. Δεν βάθαινε καλέ με τίποτα! Οι μικρές το καταευχαριστήθηκαν! Δεν θέλουν και πολλά τα παιδιά. Γυρίσαμε αργά το απόγευμα «κοτόπουλα» από τον ήλιο αλλά με τις καλύτερες αναμνήσεις! Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναπάμε!

Χθες το πρωί είχα πάρει άδεια από τη δουλειά λόγω της γιορτής του δημοτικού και κατάφερα να συνοδεύσω τη Ναντίνα στην εκδρομή στο Βοτανικό Κήπο που είχε διοργανώσει το νηπιαγωγείο. Ειλικρινά μαγευτήκαμε από το μέρος. Μας έγινε μια μικρή ξενάγηση όπου είδαμε διαφόρων ειδών φυτά και λουλούδια αλλά και χελωνίτσες, βατραχάκια και ψαράκια. Μετά ο ξεναγός μας πήγε σε ένα μεγάλο ξέφωτο για να απλώσουμε τις πετσετούλες μας και τις ψάθες μας και να κάνουμε ένα μεγάλο πικ-νικ μαμάδες και παιδιά! Παρόλη τη ζέστη που επικρατούσε στην πόλη εκεί ήταν ένας μικρός παράδεισος! Ένας πνεύμονας οξυγόνου μέσα στην πόλη που δεν ήξερα ότι υπήρχε! Σίγουρα θα ξαναπάμε οικογενειακώς!

Το απόγευμα, όπως ανέφερα και παραπάνω, είχαμε τη γιορτή λήξης του σχολείου της Νεφέλης, όπου έπαιρναν μέρος και οι δύο κόρες φέτος καθώς η δασκάλα των χορών δέχτηκε να συμμετέχει και η Ναντίνα κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Η γιορτή λήξης του δημοτικού σχολείου είναι η παρουσίαση των τμημάτων των παραδοσιακών χορών και πραγματικά κάθε χρόνο μας εκπλήσσουν τα παιδιά και η δασκάλα με τους δύσκολους και απαιτητικούς χορούς που μαθαίνουν. Ακόμα και τα μικρά έκλεψαν την παράσταση και καταχειροκροτήθηκαν από γονείς, δασκάλους και συμμαθητές. Η γιορτή ξεκίνησε με ένα αφιέρωμα στην αξέχαστη Δόμνα Σαμίου και όταν το τμήμα της Νεφέλης χόρεψε το «Ξενιτεμένο μου πουλί» η διευθύντρια ενθουσιάστηκε. Τελειώνοντας το χορευτικό είπε την εξής φράση: «Όλα τα λεφτά!». Αυτό νομίζω ήταν η αποζημίωση για την κούραση που τράβηξαν τα παιδιά μας τις τελευταίες μέρες με τις ατελείωτες πρόβες! Συνεχίσαμε με νησιώτικα, ηπειρώτικα, μέχρι και ποντιακά χόρεψαν το τμήμα των μεγάλων (πέμπτης και έκτης τάξης) για να τελειώσουμε με χασάπικα, χασαποσέρβικα, το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας και το Ζορμπά που μας ξεσήκωσε όλους!!!

Και σήμερα σχολείο τέλος! Οι μικρές πήγαν με το μπαμπά τους πρώτα στο δημοτικό για να πάρουν τους βαθμούς και το ενδεικτικό της Νεφέλης και μετά στο νηπιαγωγείο για το αναμνηστικό της Ναντίνας. Τέλος, λοιπόν, και για φέτος το σχολείο. Ραντεβού το Σεπτέμβρη πάλι!

Καλές διακοπές σε όλα τα παιδάκια!