Χαρούμενη γιορτή της Μανούλας!

Από το πρωί που ξύπνησα δεν μπορώ να πω ότι με περίμεναν λουλούδια στα βάζα και δώρα στο τραπέζι...... Έτυχε να μην έχουν σχολείο κιόλας οι κόρες, λόγω των διακοπών του Πάσχα, και κυριολεκτικά η γιορτή της μαμάς ξεχάστηκε..... Η μικρή το άκουσε το πρωί, έφτιαξε μια ζωγραφιά, μου την έδωσε και έκτοτε η ζωγραφιά εξαφανίστηκε ως δια μαγείας και δεν την έχω μαζί μου να σας τη δείξω....

Τα χρόνια μου πολλά όμως, τις αγκαλιές και τα φιλιά μου τα πήρα. Δεν έχω παράπονο... Και μου φτάνουν και μου περισσεύουν!!!

Και έτσι κύλισε η μέρα μας.

Το βραδάκι είχα κανονίσει με μαμαδοπαρέα (και λόγω της ημέρας) να πάμε στην πλατεία της Ν. Σμύρνης να δούμε συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.....

Γυρνώντας στο σπίτι (αργάμησι.... ) βρήκα να με περιμένει στο τραπέζι της κουζίνας ένα διπλωμένο χαρτί που έλεγε:

"Προς: Τη μανούλα μου"
"Από: Τη μεγάλη σου κόρη"

Αυτό το έγραφο θα ανοιχτεί μόνο από τη μαμά.....

Και μέσα ένα άκρως συγκινητικό κείμενο:

"Αν δεν είχες γεννηθεί

ούτε εγώ θα είχα γεννηθεί

Αν δεν με αγαπούσες

ούτε εγώ θα σε αγαπούσα

Ευχαριστώ για τις ωραίες 

στιγμές που έχουμε περάσει

και θα περάσουμε μαζί

ΜΑΝΟΥΛΑ!

Τι άλλο να ζητήσω από τη ζωή μου;