-Μαμα, θελω να φαω ,πειναω.
-Οχι δε θελεις ακομα, δεν περασαν 3 ωρες ,ξερω εγω.
-Μαμα, θελω να με παρεις αγκαλια
-Οχι δεν πρεπει, θα καλομαθεις.
-Μαμα, κοιτα, μαθαινω το σωμα μου!
-Οχι δεν κανει μου ειπαν, βαλε την πιπιλα σου
-Μαμα, θελω να κοιμηθουμε μαζι.
-Δεν γινεται παιδι μου πρεπει να γινεις ανεξαρτητος ανθρωπος.
-Μαμα, φοβαμαι το σκοταδι ,μη φευγεις!
-Μια χαρα θα εισαι κοιμησου..
------------------------------
-Παιδι μου, σου μιλαω δεν ακους!?
-Αφου δεν ξερεις μωρε τιποτα, ξερω εγω!
-Παιδι μου, γιατι απομακρυνεσαι απο μενα?
-Ετσι συνηθισα μαμα ,τι ειμαι κανα μαμοθρεφτο?
-Παιδι μου, γιατι δεν εκφραζεσαι και κλεινεσαι στον εαυτο σου?
-Δεν εχει νοημα να εκφραζομαι ,αλλωστε εμαθα να εχω υποκαταστατα.
-Παιδι μου, γιατι δεν καθεσαι να φαμε σαν οικογενεια?
-Ειμαι ανεξαρτητος μαμα!
Παιδι μου, φοβαμαι να πεθανω μονη , μη φευγεις!
Μια χαρα θα εισαι μαμα, κοιμησου...
Καλημέρα! Πολύ ωραίο κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήwraio keimeno
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είχα διαβάσει πριν κάποιο καιρό στη σελίδα της μαίας μου, μα πάλι σήμερα το ίδιο ένιωσα. Ένα πάγωμα, ένα σφίξιμο. Πως μπορεί ένας γονιός να αρνείται απλά και φυσιολογικά πράγματα σε ένα παιδί μόνο και μόνο γιατί κάποιες ''σύγχρονες έρευνες''έδειξαν ότι χ,ψ,ω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως μπορείς να αφήνεις το παιδάκι χωρίς αγκαλιά για να μην μάθει να κοιμάται μόνο μαζί σου; Ζητάει ασφάλεια! Πως μπορείς να το ταϊζεις με πρόγραμμα κ να προσπαθείς να ξεγελάσεις την πείνα ενός βρέφους με χαμομήλι (ναι, το έχω ακούσει κ αυτό). Πολλά ερωτήματα...πολλά.
Και μια μέρα κοιτάς το παιδί σου και αναρωτιέσαι: μα γιατί έγινε έτσι, αδιάφορο; Εγώ μια χαρά το μεγάλωσα, σύμφωνα με όλες τις ''οδηγίες'' των ''ειδικών''.
Μα και πάλι, πόσοι θα σκεφτούν ότι απλά δεν του έδωσαν το συναίσθημα, τη φροντίδα και την ασφάλεια που ζητούσε;
Πολυ καλο!τα μωρα μας θελου αγαπη αγκαλιτσες τρυφεροτητα μην το ξεχναμε!κανεις δεν κακομαθενει απο τις αγκαλιες...εμενα η μικρη μου το βραδυ θελει να την περνω στο κρεβατι μας,ολοι μου λενε οτι ειναι λαθος,οτι δεν πρεπει κτλ δεν με νοιαζει θα μεγαλωσει κ θα καταλαβει δεν αλλαζω με τιποτε αυτην την στιγμη να κοιμαμαι κ να μυριζω μωρο...αλλωστε σκεφτηκατε ποτε ποσο γρηγορα μεγαλωνουν?θα ερθει η ωρα να μην θελουν μονα τους γιατι μεγαλωσαν...μην χανετε στιγμες κ πραγματα με το μωρο σας γιατι ετσι το λενε οι ειδικοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήγνώρισα σε κάποιο σεμινάριο έναν τύπο "άσχετο" (δυστυχώς θυμάμαι μόνο το μικρό του όνομα -Χρήστος) στην κουβέντα επάνω άρχισα να του αναπτύσσω όλη τη φιλοσοφία που εφάρμοζα στα δικά μου παιδιά: χάδια με μέτρο, φαγητό με πρόγραμμα, "άχρηστα" παιχνίδια με το σταγονόμετρο. Χαμογέλασε λυπημένα με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: "κανείς δεν έπαθε τίποτα από την υγιή και αστείρευτη αγάπη, η απεριόριστη αγάπη που τρέφεις για τα παιδιά σου πρέπει να είναι ο οδηγός σου για να τα μεγαλώσεις σωστά και όχι κάποιος αμερικανός παιδοψυχολόγος που δε συναντήσει ποτέ ούτε εσένα αλλά ούτε και τα παιδιά σου". Πόσο δίκιο είχε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο μπορεί να φαίνεται σκληρό αλλά είναι 100% σωστό....
Ελένη
Έτσι Ελένη!!!! Θυμάμαι και την πεθερά μου που έλεγε: "Μην τα παίρνεις πολύ αγκαλιά τα μωρά και κακομάθουν"
ΔιαγραφήΠοιος κακόμαθε από την πολλή και αστείρευτη αγάπη; Αν δώσεις αγάπη θα λάβεις αγάπη!!!
Δεν θα σε άφηνα χωρίς βραβείκο ... http://myownkallisblog.blogspot.gr/2013/10/blog-post_26.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο κείμενο ;)