13 Οκτωβρίου 2010
Θα ακολουθήσουν πολλά ακόμη αλλά πρέπει να τα πάρουμε με τη σειρά. Καλά δε λέω;
Τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήθελα να την αφήσω για αύριο το πρωί αφού σήμερα το βράδυ δημοσίευσα μια εξαφάνιση παιδιού και όσο να 'ναι δεν κολλάνε τα προσωπικά μου. Αλλά διάβασα πριν λίγο την ανάρτηση της Ζαχαρούλας στο Νοστιμότατο , η οποία περιγράφει τον ωραιότατο γάμο της, να ζήσετε κούκλα μου, και θυμήθηκα τα δικά μου.
Ο Οκτώβριος είναι και ο μήνας που μου τα θυμίζει αφού στις 21 έχουμε επέτειο γάμου με τον καλό μου. Και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι φέτος κλείνουμε δέκα χρόνια γάμου. Μη βάλω και τα έξι της γνωριμίας. Αργότερα θα αναφερθούμε. Δέκα υπέροχα χρόνια. Δέκα χρόνια γεμάτα με χαρές, λύπες, δυσκολίες.. Αλλά πάντα με αγάπη. Ακόμα κι όταν νομίζαμε ότι την έχουμε χάσει. Απλά την είχαμε αφήσει λίγο στην άκρη, μας είχε φάει κάπως η ρουτίνα που λένε. Αλλά τη θυμόμαστε που και που, της ξεσκονίζουμε και λάμπει όπως και πρώτα.
Όπως την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε σε μια καφετέρια της Αθήνας. Εγώ είχα πάει με την παρέα μου εκείνος με τη δική του. Όμως η μοίρα ήθελε να παίξει το δικό της παιχνίδι. Και στην παρέα υπήρχε κοινός γνωστός. Για ένα χρόνο πορευτήκαμε σαν γνωστοί, σαν καλοί φίλοι. Όμως κάτι μαγικό υπήρχε από την αρχή που μας έδεσε σφιχτά αλλά άργησε κάπως να βγει στην επιφάνεια. Ίσως δεν το αφήσαμε και εμείς αφού τότε ήμασταν με άλλους. Και έτσι πέρασε ο καιρός. Κάποια στιγμή μείναμε και οι δύο σόλο και άρχισε σιγά σιγά το φλερτ μεταξύ μας.
Δεν κάναμε γρήγορα βήματα, το πηγαίναμε σιγά σιγά μέχρι που ήρθε μόνο του. Ένα βράδυ μου είπε ότι θα ήθελε κάτι παραπάνω από εμένα και μάλιστα ότι το πήγαινε και για σοβαρά. Σκέφτηκα ότι μάλλον είδε στα μάτια μου τα μελλοντικά παιδιά μας (και έτσι ήταν) και το προχωρήσαμε. Αργά αλλά σταθερά φτάσαμε εδώ που είμαστε. Στο σήμερα. Με μια όμορφη οικογένεια που δεν την αλλάζω με τίποτα.
Υπόσχομαι σε άλλη ανάρτηση να σας περιγράψω τον τρόπο που μου άνοιξε την καρδιά του γιατί πιστέψτε με έχει πολύ γέλιο!
Θα ακολουθήσουν πολλά ακόμη αλλά πρέπει να τα πάρουμε με τη σειρά. Καλά δε λέω;
Τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήθελα να την αφήσω για αύριο το πρωί αφού σήμερα το βράδυ δημοσίευσα μια εξαφάνιση παιδιού και όσο να 'ναι δεν κολλάνε τα προσωπικά μου. Αλλά διάβασα πριν λίγο την ανάρτηση της Ζαχαρούλας στο Νοστιμότατο , η οποία περιγράφει τον ωραιότατο γάμο της, να ζήσετε κούκλα μου, και θυμήθηκα τα δικά μου.
Όπως την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε σε μια καφετέρια της Αθήνας. Εγώ είχα πάει με την παρέα μου εκείνος με τη δική του. Όμως η μοίρα ήθελε να παίξει το δικό της παιχνίδι. Και στην παρέα υπήρχε κοινός γνωστός. Για ένα χρόνο πορευτήκαμε σαν γνωστοί, σαν καλοί φίλοι. Όμως κάτι μαγικό υπήρχε από την αρχή που μας έδεσε σφιχτά αλλά άργησε κάπως να βγει στην επιφάνεια. Ίσως δεν το αφήσαμε και εμείς αφού τότε ήμασταν με άλλους. Και έτσι πέρασε ο καιρός. Κάποια στιγμή μείναμε και οι δύο σόλο και άρχισε σιγά σιγά το φλερτ μεταξύ μας.
Δεν κάναμε γρήγορα βήματα, το πηγαίναμε σιγά σιγά μέχρι που ήρθε μόνο του. Ένα βράδυ μου είπε ότι θα ήθελε κάτι παραπάνω από εμένα και μάλιστα ότι το πήγαινε και για σοβαρά. Σκέφτηκα ότι μάλλον είδε στα μάτια μου τα μελλοντικά παιδιά μας (και έτσι ήταν) και το προχωρήσαμε. Αργά αλλά σταθερά φτάσαμε εδώ που είμαστε. Στο σήμερα. Με μια όμορφη οικογένεια που δεν την αλλάζω με τίποτα.
Υπόσχομαι σε άλλη ανάρτηση να σας περιγράψω τον τρόπο που μου άνοιξε την καρδιά του γιατί πιστέψτε με έχει πολύ γέλιο!
Τρελαινομαι για ιστοριες αγαπης,γνωριμιας κλπ περιμενω με ανυπομονησια λεπτομερειες...να ειστε παντα ευτιχισμενοι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι σίγουρη Ρεβέκκα μου ότι θα έχει συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ρομαντικά!!!Τι ωραία ιδέα! Να είστε πάντα καλά όλη η οικογένεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ανάρτηση φιλενάδα! Άντε να μάθουμε και την συνέχεια! Μην μας αφήνεις έτσι! Πες και τίποτις παραπάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ μη βιάζεστε. Θέλει σκέψη το πράγμα, υπομονή και φέεεεετα που λέει και η διαφήμιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε όπως λένε το καλό πράγμα αργεί.
τι συγκινητικο!!!!να ζησετε κοριτσακι μου και να εισαστε παντα ευτυχισμενοι με τις κορουλες σας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστινούλα μου εσύ είσαι φρεσκοπαντρεμένη αλλά πίστεψε με όσο περνάνε τα χρόνια ο έρωτας μετατρέπεται σε αγάπη και όσο και αν ορισμένες φορές η συμβίωση καταντάει εκνευριστική ρουτίνα, η σχέση του ζευγαριού αποκτά γερές βάσεις και θεμέλια που δύσκολα σπάνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά στα ζουζούνια σου.