37 χρόνια έχουν περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι γονείς μου το έζησαν όλο αυτό. Εγώ δεν είχα γεννηθεί ακόμη. Ήρθα στον κόσμο μετά από 4 χρόνια.
Μεγάλωσα όμως ακούγοντας τις ιστορίες από τους γονείς μου. Στο σχολείο ήμουν στη χορωδία και πραγματικά, επειδή ξέραμε την ιστορία του, το ζούσαμε με όλη μας τη ψυχή. Ίσως περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες Εθνικές γιορτές. Ειδικά στο κομμάτι που διαβάζαμε τα ονόματα όσων 'έπεσαν' εκείνοι τη νύχτα υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και τη δημοκρατία δακρύζαμε ενώ οι συμμαθητές μας γελούσαν! Που να 'ξεραν!
Το Πολυτεχνείο τελικά ζει; Τυχαίνει να δουλεύω πολύ κοντά του, στους δρόμους κυκλοφορούν αστυνομικοί, στα κάγκελα του υπάρχουν διάφορα πανό με συνθήματα του Π.Α.Μ.Ε, του Κ.Κ.Ε. κλπ εδώ και αρκετές ημέρες-δεν τα έχω διαβάσει-παίζουν και εκείνη την 'αγωνιστική' μουσική που σε ξεσηκώνει. Άραγε το καταφέρνει;
Θα έχει και πορεία σήμερα όπως κάθε χρόνο. Εγώ όμως θα είμαι κλεισμένη στο γραφείο γιατί έτσι πρέπει. Αλλά και να μη δούλευα δεν ξέρω αν θα είχε νόημα να κατέβω στην πορεία. Γιατί; Μάλλον επειδή οι πορείες πλέον δεν αντιπροσωπεύουν ότι εκείνη την εποχή. Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ. Δεν έχουν ψυχή όπως παλαιότερα. Και επίσης σκέφτομαι πως θα επιστρέψω σπίτι μου το απόγευμα. Θα έχει τρόλεϊ, θα έχει λεωφορεία; Δεν έχουμε και ηλεκτρικό αφού κάνουν έργα τους τελευταίους μήνες. Αυτό μας μάρανε τις δύσκολες μέρες που περνάμε.
Η κόρη μου σήμερα έχει γιορτή στο σχολείο της. Δεν συμμετέχει η τάξη της, αφού διοργάνωσαν την 28η Οκτωβρίου, αλλά παρόλα αυτά θα παρευρεθεί. Για να μπορέσει να μάθει κάτι για το συγκεκριμένο γεγονός, έστω μέσα από τα ποιήματα, τις απαγγελίες και τα τραγούδια της γιορτής. Της έχουμε μιλήσει και εμείς αλλά θεωρώ ότι ακόμα είναι μικρή για να κατανοήσει πλήρως τι συνέβη τότε και την έννοια της χούντας. Κι όμως, βλέποντας το βίντεο του Πολυτεχνείου την ώρα που το τανκ ρίχνει την πύλη ανατριχιάζει. Το ίδιο κι εγώ κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια!
Δεν το έζησα το Πολυτεχνείο, αλλά στα παιδικά μου και σχολικά μου χρόνια έμαθα τι σημαίνει να μην μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί το ίδιο ακριβώς πράγμα συμβαίνει και σήμερα! Μήπως έχουμε ξεχάσει τι πάει να πει Δημοκρατία; Σίγουρα.......
Αυτή η ανάρτηση δεν ξέρω αν θα γινόταν αν δεν διάβαζα το άρθρο του Σπύρου Σεραφείμ στο protagon.gr και τη φράση του:
'Η Δημοκρατία, το απόλυτο αίτημα εκείνης της εξέγερσης, γέννησε "διαφθορά"'
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σας άρεσε;
Σχολιάστε...............