Αναμνήσεις...............

5 Νοεμβρίου 2010

Άργησα λιγάκι αλλά τώρα μιας και πλησιάζουν τα γενέθλια μου, την Τρίτη συγκεκριμένα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις όμορφες στιγμές της ημέρας του γάμου μου. Ε, μετά τη γνωριμία και το δεσμό τεσσάρων χρόνων καιρός δεν είναι να μιλήσουμε και για το γάμο; Αφορμή εκτός των γενεθλίων μου (δεν αποκαλύπτω ηλικία προς το παρόν χιχιχιχιχι..... ) αποτέλεσε και η ανάρτηση της φίλης Kalli η οποία σήμερα κλείνει 4 χρόνια γάμου. Η πρόταση του οποίου ήταν τόσο ρομαντική όπως η ίδια αναφέρει στο ιστολόγιο της.

Ας επανέλθουμε όμως στα δικά μας.
Η σχέση μπορεί να ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου του 1996 αλλά ο γάμος έγινε στις 21 Οκτωβρίου του 2000. Ο λόγος; Μα έπεφτε Σάββατο φυσικά..... Για να μπορούν να έρθουν οι συγγενείς, να μην είναι εργάσιμη μέρα-τουλάχιστον για όσους δεν έχουν καταστήματα-και να μπορέσουν να ξενυχτήσουν εφόσον την επόμενη θα ήταν Κυριακή. Θέλαμε και κάπως αργά, για να μην περιμένουν πολύ ώρα στο τραπέζι μετά μέχρι να καταφθάσει το ζεύγος-δηλαδή εμείς-, οπότε κανονίσαμε με την εκκλησία για τις 8 το βραδάκι...... Μεταξύ μας ο παπάς ήθελε να μας βάλει κατά τις 6 αλλά είδε το μάτι μου που γυάλιζε και το ξανασκέφτηκε, χαχαχαχα.............

Ξεκίνησαν λοιπόν οι ημέρες πριν το γάμο με πολύ τρέξιμο, περπάτημα, ξεποδάριασμα στα μαγαζιά και οφθαλμόλουτρο σε περιοδικά γάμου και βιτρίνες. Αααα ξέχασα να πω και πολλές δοκιμές σε αμέτρητα νυφικά!!!!! Μιλάμε για τρελή κούραση και άγχος και αποτέλεσμα μηδέν. Ώσπου η μανούλα μου, ως από μηχανής Θεός, πέταξε μια καταπληκτική ιδέα. Να πηγαίναμε στο κατάστημα όπου η ίδια είχε πάρει, όχι το νυφικό της, αλλά τα υφάσματα για να το φτιάξει. Βλέπετε η γιαγιά μου ήταν μοδίστρα. Το μαγαζί ήταν στη Βουλής στο κέντρο αλλά πλέον δεν πουλούσε υφάσματα αλλά κανονικά νυφικά. Τι ευτυχία!!!! Το είχε αναλάβει η κόρη τους και το είχε μετατρέψει σε οίκο νυφικών (μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό χαχαχα.....). Και μάλιστα μπορούσε να μου σχεδιάσει από την αρχή ότι σχέδιο επιθυμούσα. Και αυτό κάναμε! Να πω εδώ ότι το νυφικό μου το αγοράσαμε αφού κόστιζε λιγότερο από όσα είχε ήδη έτοιμα, τα οποία όμως ήθελαν κάποιες μετατροπές στο μέγεθος χιχιχιχι....., οπότε όπως καταλαβαίνετε υπάρχει ακόμα στη ντουλάπα μου!

Και ο καιρός περνάει με πρόβες, με κατασκευές μπομπονιέρων..... Α, ναι! Τις μπομπονιέρες εμείς τις φτιάξαμε. Πως νομίζετε ότι ανέβηκε το ζάχαρο του μπαμπά μου; 11 κουφέτα έβαζε στο τούλι, 12 στην τσέπη χαχαχαχα......Και φτάνει η μέρα της τελικής πρόβας νυφικού, πάμε στο μαγαζί, φτιάχνουμε τις μικρολεπτομέρειες που μας είχαν ξεφύγει, το παίρνουμε, φεύγουμε και το κρεμάμε στο δωμάτιο μου μέχρι την ημέρα του γάμου. Ευτυχώς που μας έκοψε να το προβάρουμε δύο μέρες πριν το γάμο, έτσι χωρίς λόγο. Θαρρείτε και το είχαμε το προαίσθημα..... Είχαν ξεχάσει να φτιάξουν μια λεπτομέρεια του μπούστου και όλη η φόδρα πεταγόταν προς τα έξω!!!! Τρελαθήκαμε και εγώ και η μαμά μου. Πήραμε αμέσως τηλέφωνο στο μαγαζί αλλά δεν είχαν άνθρωπο να στείλουν για να το πάρει. Οπότε την επόμενη μέρα πουρνό-πουρνό μαζί με τον άντρα μου (μην ανησυχείτε... δεν με είδε να φοράω το νυφικό) καβαλήσαμε τη βέσπα του εγώ, εκείνος και η κούτα του νυφικού. Καλά, έπρεπε να μας βλέπατε......στην Ερμού. Τρελό γέλιο!!!!! Αφού κάτι τροχονόμοι μας κοιτούσαν καλά-καλά......

Φτάνουμε, λοιπόν, μετά από όλα αυτά στην ημέρα του γάμου...... Από το πρωί ένας πανικός στο σπίτι. Συγγενείς να μπαινοβγαίνουν, πράγματα να ανεβοκατεβαίνουν (βλέπετε το πατρικό μου είναι μεζονέτα), δώρα να έρχονται συνέχεια.... Μια τρέλα σας λέω! Κάποια στιγμή κανονίζουμε με τον μέλλοντα σύζυγο μου να βρεθούμε στο ανθοπωλείο για να παραλάβει εκείνος μεν την ανθοδέσμη μου και του αυτοκινήτου, αλλά και να το στολίσει ο ανθοπώλης, και εγώ δε το στεφανάκι από γυψοφίλη που θα φορούσα αντί για πέπλο (ποτέ δεν τα χώνεψα). Του λέει λοιπόν ο ανθοπώλης:

'Αν βρέξει μην ξεκολλήσεις την ανθοδέσμη του αυτοκινήτου γιατί μετά δεν θα κολλάει ξανά. Λουλούδια είναι, δεν παθαίνουν και τίποτα αν βραχούν'

Ε, τι το 'θελε; Σαν να του είπε 'ξεκόλλα' την!!!!! Το μεσημεράκι έβρεξε για 5 λεπτά..... ο δικός μου ξεκόλλησε την ανθοδέσμη και μετά πάλευε πόση ώρα για να την ξανακολλήσει. Το αποτέλεσμα; Την ώρα που κατευθύνονταν προς την εκκλησία να ξεκολλήσει εν μέσω της λεωφόρου Αμφιθέας και ο δικός μου ντυμένος γαμπρός να την μαζεύει από την άσφαλτο. Αφού δεν μου τον έφαγαν λάχανο πάλι καλά να λέω!!!!

Εμένα με έπιασε ένα τρελό άγχος όσο πέρναγε η ώρα, και μαζί ένα τρελό κατούρημα...... αλλά επειδή δεν χώραγα με το νυφικό στη  μικρή τουαλέτα που είναι στον κάτω όροφο του πατρικού μου αναγκάστηκα να ανέβω στον πάνω όροφο. Παρέα με μια φιλενάδα μου για να μου κρατάει τις 6, περικαλώ, στρώσεις μουσελίνας και κρεπ σατέν της φούστας!!!! Ρεζίλι έγινα...... Στο δε τραπέζι δεν ήπια ούτε σταγόνα γιατί αλλιώς τι θα έκανα; Αλλά το καταδιασκέδασα!!!!

Να θυμηθώ να σας πω ότι στην εκκλησία την ώρα που με παρέδωσε ο μπαμπάκας μου, ο άντρας μου με έπιασε ανάποδα και φώναζε ο φωτογράφος να αλλάξουμε θέσεις (ξέρετε ο γαμπρός δεξιά, η νύφη αριστερά χιχιχιχιχι..... ), του παπά κόντευε να του πέσει το ποτήρι με το κρασί (ευτυχώς Παναγία μου που το κράτησε γερά), και την ώρα του Ησαϊα είχα μπροστά μου τον πιτσιρικά (και μέλλοντα νονό της πρώτης μου κόρης) που κράταγα εκείνη την περίοδο να μας πετάει ρύζι από ένα ολόκληρο σακουλάκι!!!!! Μετά στις χαιρετούρες δεν θυμάμαι για πότε πέρασε ο χρόνος, ποιους χαιρέτησα και πόσους αφού ήταν τόσοι πολλοί που κάποια στιγμή σταμάτησα να τους μετράω και είχα ζαλιστεί. Στο βίντεο μετά καταλάβαμε ότι μάλλον είχαμε καλέσει πολλά, μα πάρα πολλά άτομα (450 προσκλήσεις είχαμε φτιάξει-άουτς τα χεράκια μου) και γελάγαμε με το πόση ώρα κράτησε το μυστήριο και πόση ώρα η χαιρετούρα!!!!

Νομίζω πως δεν υπάρχει γάμος που δεν έχει τα ευτράπελα του, τις γκάφες του και τις αστείες του στιγμές...... Άλλωστε μετά αυτά μένουν για να θυμάσαι. Γιατί το μυστήριο, έτσι γρήγορα που περνάει, δεν το καταλαβαίνεις και πολύ. Άσε που δεν καταλαβαίνεις και τι λέει ο παπάς έτσι γρήγορα που μιλάει....... Να φανταστείτε ότι δεν κατάφερα να του πατήσω το πόδι παρόλο που άκουσα, με μια μικρή καθυστέρηση, το 'η δε γυνή να φοβήται τον άντρα' όχι λόγω της καθυστέρησης αλλά λόγω του ότι καθόταν σε μια μικρή απόσταση από εμένα γιατί συνέχεια μου πάταγε το νυφικό..... χαχαχαχα.......

Θα έχουμε και συνέχεια ε;

Σχόλια

  1. Καλέ τί περιπέτεια ήταν αυτή! Εμένα με έπιασε έγχος με αυτά που διάβαζα, δεν μπορώ να φανταστώ εσάς που τα ζούσαμε κι όλας! Περιμένουμε την συνέχεια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φαντάσου ότι τώρα που τα ξαναέγραφα τα ζούσα και πάλι σαν να ήταν μόλις χθες. Και έχουν περάσει 10 ολόκληρα χρόνια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΧ ΤΙ ΩΡΑΙΑ.ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΙΣΤΟΡΙΕς ΑΓΑΠΗς.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΑς ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.ΦΙΛΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άντε κορίτσια τώρα που κάναμε την αρχή.... Ρεβέκκα θα περιμένουμε.
    Η Kalli σήμερα οφείλω να ομολογήσω ότι μας συγκίνησε περισσότερο με την ανάρτηση της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βουρ για την πλατινένια επέτειο! Το νυφικό πάντως φαίνεται ότι άξιζε το τρέξιμο, πολύ-πολύ σικάτο! Να το χαίρεσαι το "στεφάνι" σου ;-))
    Υ.Γ. Μα τι ελεφάντινη μνήμη... νιώθω να σαν έχω άνοια, μήπως τελικά δεν παντρέφτηκα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να δεις πως κάπως αλλιώς μου είπε την επέτειο η Νεφέλη μου....... Τώρα ποιος νιώθει σαν να έχει άνοια; χαχαχαχα...... Θα τη ρωτήσω και θα σου πω!!!!!!!
    Ναι, όντως, το νυφικό άξιζε το τρέξιμο.... Στο μανίκι έχει πρόσθετη μουσελίνα που φτάνει μέχρι το κάτω μέρος του φορέματος. Δεν φαίνεται καλά στις φωτογραφίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντως το νυφικό φαίνεται να άξιζε το τρέξιμο, πολύ-πολύ σικάτο! Να το χαίρεσαι το στεφάνι σου, βουρ για την πλατινένια!!
    Υ.Γ.Μα τι ελεφάντινη μνήμη! νιώθω σαν να έχω άνοια..
    Υ.Γ.1 Τα σχόλια δεν μας πάνε καλά μεταξύ μας, το προηγούμενό μου εξαφανίστηκε.. Υπάρχει συνωμοσία;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γράψε λάθος, το είδα.. Η άνοια βλέπεις χτυπά σε πολλά επίπεδα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν φταίει η άνοια αλλά το γεγονός ότι σε αναρτήσεις άνω των 14 ημερών έχω ενεργοποίησει τον "Μετριασμό σχολίων". Αν δεν δώσω εγώ άδεια, δεν βγαίνει στη φόρα το σχόλιο χαχαχαχα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Σας άρεσε;
Σχολιάστε...............