Action for Happiness (Μέρος 1ο)

Του Φρίξου Φυντανίδη, εφημερίδα FAQ

Κάποτε πίστευαν πως όσα περισσότερα βγάζουμε τόσο πιο χαρούμενοι είμαστε. Τότε τι έχει πάει λάθος και η κατάθλιψη τείνει να μετατραπεί σε Νο 1 αρρώστια; Ήρθε ο καιρός για Action for Happiness.

"Ευτυχία είναι το νόημα και ο σκοπός της ζωής, ο μοναδικός και τελικός σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης" όπως είπε κάποτε ο Αριστοτέλης. Εμείς, όμως για να το καταλάβουμε αυτό έπρεπε να περάσουν περίπου 2.500 χρόνια και να φτάσουμε ένα βήμα πριν το χείλος του γκρεμού. Υπερβολές; Δεν νομίζω. Σύμφωνα με έρευνες, το 2020 η κύρια αιτία θανάτου θα είναι η κατάθλιψη, ενώ ο καρκίνος θα περάσει στη δεύτερη θέση. Ζητούμενο, μαζί με το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) να εντάξουμε ως δείκτη και το ΑΕΕ (Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία). Δηλαδή στον δείκτη της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά θα πρέπει να μετράμε με τι κοινωνικό και περιβαλλοντικό αντάλλαγμα έχουν επιτευχθεί. Αν σημειώνεται μια οικονομική ανάπτυξη που για αντάλλαγμα είχε τη δυστυχία, το επίπεδο της ποιότητας ζωής της κοινωνίας και την καταστροφή του περιβάλλοντος, αυτά θα πρέπει να χρεωθούν στον λογαριασμό της οικονομικής ανάπτυξης με μετρήσιμους δείκτες. Ο ένας δείκτης θα είναι το ΑΕΕ και ο άλλος το περιβάλλον. Μόνο έτσι μια κοινωνία μπορεί να διατηρεί την κουλτούρα της, με ότι αυτό σημαίνει.
Υπέρ της δημιουργίας δείκτη μέτρησης της ποιότητας ζωής της κοινωνίας τάχθηκε και προχωρά σε υλοποίηση ο βρετανός πρωθυπουργός Cameron, ο πρόεδρος της Γαλλίας Sarkozy και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Obama, παρ' όλα τα μέτρα λιτότητας που πρόσφατα επέβαλε ο τελευταίος. Και οι τρεις αρχηγοί συμφωνούν ότι το να μετράς την ποιότητα ζωής με οικονομικά κριτήρια είναι μια πολιτική που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε αδιέξοδο. Ήδη ο Cameron και ο Sarkozy ξεκίνησαν τη δημιουργία ενός "Happiness Index", που θα ενταχθεί στους άλλους δείκτες ανάπτυξης των χωρών τους. Ο Cameron πιστεύει ότι το Happiness Index πρέπει να δημοσιεύεται σε περιοδικά όπως και οι δείκτες πληθωρισμού, ανεργίας, εγκληματικότητας κλπ. Διότι με αυτόν τον τρόπο θέλει να μετρήσει την ποιότητα ζωής, άρα και το National Mood (πρωτοφανές!), δηλαδή τον δείκτη της Βρετανικής Εθνικής Διάθεσης, και έτσι η Αγγλία θα είναι η πρώτη χώρα (εκτός του Μπουτάν) που επίσημα θα μετράει την ευτυχία. Περνάμε δηλαδή από την κοινωνία της οικονομίας στην κοινωνία της αρμονίας. Δηλαδή οδηγούμαστε σε έναν κόσμο που να μην κατευθύνεται από managers αλλά από ιδέες.

Και οι Βρετανοί δεν είναι οι μόνοι που έχουν αυτόν τον στόχο. Ήδη στη Βραζιλία νομοθέτες επιχειρούν να εισάγουν την επιδίωξη της ευτυχίας στο Σύνταγμα ως αναφαίρετο δικαίωμα όλων των πολιτών. Ως απώτερος στόχος αυτής της κίνησης προβάλλεται η αντιμετώπιση της τεράστιας οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας στη χώρα. Παρόμοιες συνταγματικές τροποποιήσεις υπέρ της ευτυχίας έχουν υιοθετηθεί και από άλλες κυβερνήσεις. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έχουν ήδη συμπεριλάβει το δικαίωμα της ευτυχίας στα Συντάγματα τους. Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης; Ο Cameron και οι υπόλοιποι απομακρύνονται από τη στόχευση του Higher Education (Ανώτατη Εκπαίδευση) και κατευθύνονται προς το Higher Feelings.
Μετρώντας την ποιότητα ζωής και μεγιστοποιώντας τη μέσα από εφαρμοσμένες πολιτικές ωφελείται καίρια το κοινωνικό σύνολο αλλά και το οικονομικό σύστημα. Μελέτες στις ΗΠΑ (Behm & Lyobomirsky, 2008) καταδεικνύουν το θετικό συναίσθημα ως αιτιακό παράγοντα της επιτυχίας στην ανάπτυξη καριέρας. Μελέτες του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (υπευθ. καθηγητής Κων/νος Καφέτσιος) έχουν επίσης καταδείξει τη σημασία των διαπροσωπικών σχέσεων ως καίριο κομμάτι δεικτών της χαράς και της ποιότητας ζωής. Το παράδοξο είναι ότι στην Ελλάδα σημειώνονται από τους χαμηλότερους δείκτες κοινωνικής δικτύωσης και ικανοποίησης στις διαπροσωπικές σχέσεις (Καφέτσιος, 2006) και αυτό έχει επίπτωση στην ποιότητα ζωής εργαζομένων και μη. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι οι ευτυχείς και κοινωνικά δικτυωμένοι εργαζόμενοι έχουν πιο ανθεκτικό ανοσοποιητικό σύστημα (Kielcolt-Glaser, 1999), τότε μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς ότι οι εργαζόμενοι με υψηλότερη ποιότητα ζωής είναι πιο παραγωγικοί και επηρεάζουν θετικά τόσο τους ίδιους όσο και τον κοινωνικό περίγυρο τους. Μεγαλύτερος σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια της ανακάλυψης της ευτυχίας στην καθημερινότητα μας δεν είναι άλλος από το κίνημα Action For Happiness (Δράση για την Ευτυχία)......

H Action For Happiness είναι ένα κίνημα για τη θετική κοινωνική αλλαγή που έχει ως στόχο να φέρει κοντά ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα που θέλουν να παίξουν ρόλο στη δημιουργία μιας πιο ευτυχισμένης κοινωνίας. Ελπίζει να εμπνεύσει ένα μαζικό κίνημα για τη θεμελιώδη αλλαγή της νοοτροπίας και βοηθά τους ανθρώπους να αναλάβουν θετικές ενέργειες για την προσωπική τους ζωή στα σπίτια, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και στις κοινότητες τους. Ξεκίνησε το 2010 από τους Lord Richard Layard, Anthony Seldon, Geoff Mulgan, και πλέον έχει μέλη σε περισσότερες από 50 χώρες.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.actionforhappiness.org

Και μην ξεχνάς ότι, όπως υποστηρίζει και η έρευνα του Nicholas Christakis,

"Η ευτυχία είναι ιός και είναι μεταδοτική".

Ας γίνουμε όλοι φορείς του ιού της ευτυχίας συμμετέχοντας στις ομάδες δράσης του κινήματος: Η Ελλάδα νικά τη μιζέρια και την κατάθλιψη.