Όταν ένα παιδί ζηλεύει......

Τα διδυμάκια της κουμπαρούλας μου είναι πλέον στο σπιτάκι τους από χθες το μεσημέρι και γονείς και αδερφάκια παλεύουν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που επικρατούν στο σπιτικό τους. Η χαρά όλων μας είναι απερίγραπτη πόσο μάλλον των ατόμων που απαρτίζουν την οικογένεια τους. Η μαμά Νίκη είναι ανακουφισμένη που επιτέλους γύρισαν σπίτι τους, του μπαμπά Αντώνη γελάνε μέχρι και τα αυτιά του και τα κορίτσια χαίρονται όχι μόνο τα αδερφάκια τους αλλά και τη μανούλα τους που τους έλειψε όλες αυτές τις μέρες. 

Εμείς πάντως το καθιερωμένο ραντεβού μας με το κολυμβητήριο το τηρήσαμε παρόλο που επικρατούσε, στα δικά μου παιδιά, ένα κλίμα γεμάτο αναστάτωσης, γκρίνιας και τσακωμών. Θέλω να πιστεύω ότι οφείλεται στο ότι τα σχολεία είναι κλειστά, δραστηριότητες δεν έχουν πέραν του κολυμβητηρίου και του παιχνιδιού στο παρκάκι της γειτονιάς μας, που λόγω του καιρού δεν μας επιτρέπεται να το επισκεφθούμε.

Πριν μπούμε στην πισίνα, λοιπόν, βρεθήκαμε με μια κοινή φίλη, επίσης μαμά δύο κοριτσιών (έχουμε πήξει στα κορίτσια στη νέα γειτονιά!!!!!) και συζητούσαμε για την κουμπάρα μου και την επιστροφή της στο σπίτι. Στη συζήτηση προστέθηκε και η μικρή κόρη της κουμπάρας μου, η οποία μας είπε ότι πήρε και τα διδυμάκια στην αγκαλίτσα της. Ακούγοντας το αυτό η μεγάλη μου κόρη, ηλικίας 8 1/2 ετών, μας τόνισε πως θέλει να πάμε στο σπίτι της κουμπάρας μου να δει τα μωρά. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι τα μωρά είναι πολύ μικρά ακόμα και δεν επιτρέπεται σε παιδάκια να τα επισκεφθούν. Όπως ακριβώς της είχα εξηγήσει και για το νοσοκομείο. Εκείνη δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί οι μεγαλύτερες κόρες της κουμπάρας μου μπορούν να τα βλέπουν, να τα αγγίζουν, να τα παίρνουν αγκαλίτσα κλπ.

Ακολούθησε μια συζήτηση, μακριά από όλους, σε μια γωνίτσα του κολυμβητηρίου, όπου της εξήγησα ότι οι μεγάλες κόρες της κουμπάρας μου δεν μπορούν να μη βλέπουν τα μωράκια εφόσον είναι μέρος της οικογένειας τους και εφόσον όλοι ζουν στο ίδιο σπίτι. Εκεί της είπα το εξής:

"Πως θα σου φαινόταν αν εγώ έφερνα ένα καινούργιο μωράκι στο σπίτι και εσάς σας έδιωχνα; Δεν σημαίνει ότι επειδή η Νίκη έφερε δύο καινούργια μωράκια στον κόσμο δεν εξακολουθεί να αγαπάει τις μεγάλες της κόρες. Όλα παιδιά της είναι και τα αγαπάει το ίδιο, όπως αγαπάω κι εγώ εσάς. Όταν τα μωράκια μεγαλώσουν λίγο, γιατί τώρα είναι πολύ μικρούλια και χρειάζονται αρκετή φροντίδα, η Νίκη θα τα φέρει στην παιδική χαρά ή θα πάμε σπίτι τους για να τα δείτε κι εσείς."

Εκεί φάνηκε να συμβιβάζεται με το γεγονός ότι ακόμα δεν μπορούμε να δούμε τα μωρά, αν και μου ζήτησε να κάνουμε άλλο ένα μωράκι!!!!! 

Ειλικρινά δεν περίμενα από τη Νεφέλη μου τέτοια αντίδραση. Δεν είναι ότι δεν ζηλεύει τη μικρή της αδερφή, αλλά όχι στο μέγιστο βαθμό που έδειξε για τα δίδυμα. Ίσως και εγώ, λόγω της κατάστασης, να ασχολήθηκα λίγο παραπάνω με την κουμπάρα μου και με τα μωράκια της και να ένιωσε κάπως παραγκωνισμένη. Αλλά επειδή, όλοι μας, έχουμε ζήσει από πολύ κοντά την εγκυμοσύνη  και τη γέννηση αυτών των μωρών, πλέον τα αισθανόμαστε και δικά μας παιδιά. Ειδικά εγώ που πέρασα τις ίδιες αγωνίες και ανησυχίες με την κουμπάρα μου και την οικογένεια της. Είναι και στη φύση μου να νιώθω αγάπη για τα παιδάκια, ακόμα κι αν δεν τα ξέρω, για αυτό κιόλας επέλεξα να σπουδάσω βρεφοκόμος (άσχετα αν η μοίρα δεν με άφησε να εξασκήσω το επάγγελμα).

Όταν τα παιδιά ζηλεύουν, υιοθετούν μια συμπεριφορά που οι γονείς δεν έχουν ξαναδεί και δεν είναι πάντα σε θέση να αντιμετωπίσουν. Θα πρέπει να δουλέψουν όλοι μαζί ώστε να αποδείξουν στο μεγαλύτερο παιδάκι ότι εξακολουθεί να είναι μέλος της οικογένειας τους και ότι το αγαπούν το ίδιο όπως πριν γεννηθεί το δεύτερο παιδάκι τους. Ειδικά τα πρωτότοκα παιδιά νιώθουν ότι χάνουν την αποκλειστικότητα των γονιών τους αλλά και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας (γιαγιάδες, παππούδες κλπ) ακριβώς γιατί ένα νεογέννητο μωρό χρειάζεται όλη τη φροντίδα των μελών της οικογένειας και ιδιαίτερα της μητέρας του. Εμείς το έχουμε δουλέψει αρκετά με τη μεγάλη μου κόρη και ίσως για αυτό με παραξένεψε ιδιαίτερα η χθεσινή συμπεριφορά της. 

Παρόλα αυτά ξέρω ότι τα διδυμάκια τα αγαπάει σαν αδερφάκια της και εφόσον θα βαφτίσει και τη μπεμπούλα σίγουρα τα νιώθει και εκείνη μέλη της οικογένειας μας!