Μάνα, μητέρα, μαμά, μανούλα.....

Μάνα. Μια τόσο μικρή λέξη που κρύβει μέσα της τόση δύναμη! Δύναμη ψυχική, πνευματική και σωματική. Δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη.

Η μάνα,  στα μάτια του παιδιού, είναι μια ακούραστη δύναμη, είναι ένας ποταμός που όλα τα καθαρίζει, τα εξαγνίζει, τα δροσίζει, τα βάζει στη θέση τους, τα τρέφει. 

Είναι το σταθερότερο στήριγμα στη ζωή του. Είναι δυο μάτια που θα το θαυμάσουν, δυο χείλη που θα το παινέψουν, δυο αφτιά που θα το ακούσουν ακούραστα. Η μάνα είναι μια αέναη πηγή αγάπης και προσφοράς.

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Εμείς, όμως, να δείχνουμε την αγάπη μας στη Μάνα μας όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή. Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που θα δίνουμε κάθε μέρα στη μάνα μας.

«Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά

Όπως και να σε πω, είσαι εσύ.

Εσύ, που μου μετάγγισες τη ζωή,

Εσύ που μου ζωγράφισες τη ζωή.

Και σ’ ευχαριστώ για κάθε της χρώμα:

Για το πράσινο της ελπίδας και το γαλανό της γαλήνης,

Για το πορφυρό της αγάπης και το κόκκινο της ζεστασιάς,

Για το ροζ των ονείρων και το μοβ της γνώσης,

Για το γκρίζο της θλίψης και για το λευκό της χαράς!»