Τα σημερινά παιδιά είναι γεννημένα μέσα σε έναν κόσμο που περιβάλλεται από τηλεόραση, κινητά, υπολογιστές, ηλεκτρονικά παιχνίδια σε μηχανές τσέπης και φυσικά το διαδίκτυο, κοινώς ιντερνετ! Μιλάνε κιόλας με διαδικτυακές εκφράσεις! Όπως αυτό που συνηθίζει να λέει η μεγάλη μου κόρη και οι φίλες της, τους τελευταίους μήνες, όταν κάτι τους ξαφνιάζει ή τους εκπλήσσει!
"OMG και (3) :lol: :lol: :lol:"
Όταν ήμασταν εμείς παιδιά, διαβάζαμε βιβλία που ήταν φτιαγμένα από χαρτί. Ούτε ξέραμε τι ήταν το ψηφιακό βιβλίο! Προτιμώ να αγοράζω τα "παραδοσιακά" βιβλία για τις κόρες μου, ώστε να τα αγαπήσουν όσο τα έχω αγαπήσει και εγώ. Δεν ξέρω, αλλά το ψηφιακό βιβλίο μου φαίνεται εντελώς άψυχο! Αλλιώς σε ταξιδεύει ένα "παραδοσιακό" βιβλίο στις χάρτινες σελίδες του και αλλιώς ένα βιβλίο στις ψηφιακές του σελίδες. Σωστά;
Εμείς γράφαμε τις εργασίες μας σε μια κόλλα χαρτί και όχι στον υπολογιστή πατώντας το κουμπί της εκτύπωσης. Ζητούσαμε πληροφορίες από τους γονείς μας, τους παππούδες μας, του δασκάλους και τους φίλους μας ή τις αναζητούσαμε στην εγκυκλοπαίδεια. Τώρα, τα δικά μας παιδιά, χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να βρουν ότι θελήσουν, καθώς παρέχει πληθώρα πληροφοριών. Είναι δυνατόν να πληκτρολογήσεις κάτι στο google και να μη το βρεις; Αποκλείεται!!!! Μπορεί αυτή την αναζήτηση να τη λέω "μασημένη τροφή" αλλά και στα δικά μου παιδιά το ίδιο κάνω. Κακά τα ψέματα! Το διαδίκτυο σου λύνει τα χέρια και δεν βαραίνει και τα ράφια της βιβλιοθήκης όπως μια πολύτομη εγκυκλοπαίδεια!
Εμείς αλληλογραφούσαμε με τους φίλους μας με αρωματισμένα επιστολόχαρτα του βιβλιοπωλείου, που ήταν και τυπωμένα με τους αγαπημένους μας ήρωες. Κρατούσαμε δε, όχι μόνο τα γράμματα τους σε ένα κουτί παπουτσιών, αλλά συλλέγαμε και σε ειδικό άλμπουμ τα γραμματόσημα!. Η Νεφέλη έχει δύο φίλες εκτός Αθηνών και χαίρομαι ιδιαίτερα που κατά τη διάρκεια της χρονιάς ανταλλάσσουν τα νέα τους με την κλασική αλληλογραφία και όχι μέσω e-mail ή chat!!!! Κάθε τρεις και λίγο βρίσκω πάνω στον πάγκο της κουζίνας έναν φάκελο είτε για Θεσσαλονίκη, είτε για Μύκονο! (για ποιους μας περάσατε; δεν είμαστε ότι κι ότι!!! χαχαχα....)
Φέτος, μπήκαμε και εμείς στο "τρυπάκι" να πάρουμε Nintendo. Μάλιστα, οι κόρες ήθελαν συγκεκριμένο πακέτο με σκυλάκια και γατάκια. Μη ρωτήσετε πως βρέθηκαν τα χρήματα εν καιρώ κρίσης, άσχετα αν κάποιος επιμένει ότι "Λεφτά υπάρχουν!!!" χαχαχα..... Υπήρχαν στην άκρη εδώ και ένα χρόνο, ευγενική χορηγία του παππού, και τελικά ενδώσαμε! Βέβαια για να το αποκτήσουν τελικά έπρεπε να θέσουμε κάποιους όρους. Ώρες και ημέρες χρήσης κλπ. Τους δέχτηκαν ασυζητητί!!!!
Που είναι οι εποχές που στρώναμε στο χαλί τον Γκρινιάρη ή το Φιδάκι και παίζαμε με τις ώρες; Η ντουλάπα τους είναι γεμάτη επιτραπέζια και δυστυχώς πιάνουν σκόνη! Παρόλα αυτά προσπαθώ κάποιες φορές να καταδέχονται και τα επιτραπέζια της ντουλάπας. Βάζω και τον μπαμπά στο παιχνίδι και για λίγο βρισκόμαστε όλοι μαζί!!!
Αλλά ο κόσμος της τεχνολογίας είναι τόσο λαμπερός που απλά τα επισκιάζει!
Σύμφωνα με μια έρευνα της Mind Search που έγινε για τη Wind τα παιδιά σήμερα μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το ποντίκι του υπολογιστή πολύ πριν μάθουν να κάνουν ποδήλατο και παίζουν περίπλοκα παιχνίδια στο κινητό των γονιών τους, πριν καν μάθουν την προπαίδεια! Και είναι γεγονός αυτό! Το βλέπω και στα δικά μου παιδιά!
Για τα παιδιά το διαδίκτυο αποτελεί μέσο μάθησης, ενημέρωσης, διασκέδασης, ευκαιρία να μοιραστούν, να εκφραστούν, να εξομολογηθούν, να παίξουν, να χαζέψουν και να εκτονωθούν! Όλα τα παραπάνω όμως πρέπει να γίνονται με μέτρο. Πρέπει, εμείς ως γονείς, να δείξουμε στα παιδιά μας πως δεν είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο που μας περιβάλλει και να τους μάθουμε και άλλους τρόπους εκτόνωσης, παιχνιδιού, διασκέδασης, έκφρασης, ενημέρωσης και μάθησης. Γιατί η ζωή δεν περιστρέφεται γύρω από μια οθόνη υπολογιστή και τηλεόρασης.
Όπως, όμως, αναφέρει η έρευνα της Mind Search δεν μπορούμε απαγορεύοντας το μέσο ή επιβάλλοντας τον έλεγχο του να δημιουργήσουμε ικανούς και αποτελεσματικούς ανθρώπους. Και νομίζω ότι αυτή η φράση δεν ισχύει μόνο για το διαδίκτυο. Αν μας προβληματίζει η ψυχρή, αποστασιοποιημένη επικοινωνία μέσω του διαδικτύου για τα παιδιά μας, ας επικοινωνούμε ΕΜΕΙΣ ουσιαστικότερα μαζί τους. Αν μας απασχολούν οι ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ενασχόλησης, ας είμαστε δημιουργικοί στο να προτείνουμε και να ζούμε μαζί τους εμπειρίες, κι άλλα ερεθίσματα... όσο είναι καιρός. Αν μας προβληματίζει η εξάρτηση από το διαδίκτυο, ας διδάξουμε τον αυτοέλεγχο μέσα από την επαφή μαζί τους, και μέσα από άπειρες εκφάνσεις της καθημερινής ζωής.
Αν το παιδί παρασύρεται στο διαδίκτυο επειδή διασκεδάζει εκεί, ας αναρωτηθούμε, αν διασκεδάζει ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ώστε να μην έχει λόγο "να κολλάει"!!!!
Μα γιατί τόση φοβία για την τεχνολογία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί το παραδοσιακό βιβλίο είναι καλύτερο από το ψηφιακό; Διότι απλώς μας είναι πιο οικείο; Γιατί το google είναι χειρότερο από την χάρτινη εγκυκλοπαίδεια; Γιατί τα χάρτινα γράμματα είναι καλύτερα από τη διαδικτυακή επικοινωνία;
Όταν τα διαβάζω όλα αυτά θυμάμαι την ευλογημένη τη γιαγιά μου (ελαφρό το χώμα που τη σκεπάζει) που μου έλεγε όταν με έβλεπε να διαβάζω ώρες ατέλειωτες τα (χάρτινα) βιβλία: κοκόνα μου θα χαλάσεις τα μάτια σου με το διάβασμα, πάρε να κεντήσεις, να κάνεις κάτι χρήσιμο...
Αχ... οι όροι του οικείου και του χρήσιμου αλλάζουν από γενιά σε γενια...
Mamma El συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Κάποια πράγματα τουλάχιστον σε εμάς που μεγαλώσαμε με άλλα πρότυπα και βλέπουμε αυτήν την γενιά να εξελίσσετε με άλλα, πάντα τα παλιά μας φαίνονται πιο ωραία! Και ίσως να είναι! Ειδικά το ψηφιακό βιβλίο δεν μου αρέσει καθόλου όπως εσένα! Άσε που εάν οι γιαγιάδες, Μαριαλένα, λέγανε για τα χάρτινα βιβλία ότι θα μας χαλάσουν τα ματάκια, τότε το ψηφιακό βιβλίο θα μας τα χαλάσει μια ώρα αρχήτερα! Φοβία; Δεν είναι φοβία. Κάπου δεν κατάλαβες το νόημα του κειμένου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριαλένα προφανώς, όπως αναφέρει και η καλή φίλη Κάλλη, δεν έχεις κατανοήσει το νόημα του κειμένου και προφανώς δεν το έχεις διαβάσει όλο. Γιατί θα έβλεπες ότι δεν υπάρχει καμμία φοβία για την τεχνολογία. Και πως να υπάρχει άλλωστε αφού όπως βλέπεις διατηρώ όχι μόνο αυτό το ιστολόγιο αλλά και σελίδα στο φατσοβιβλίο (αλά Αγγλιστή Facebook). Αν υπήρχε φοβία όπως γράφεις τίποτα από τα παραπάνω δεν θα ίσχυε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, ναι, ίσως να τη φοβάμαι τη τεχνολογία. Αλλά ποια τεχνολογία; Αυτή που θέλει τους μαθητές να διαβάζουν τα μαθήματα τους μέσω ενός ηλεκτρονικού μέσου, όπως το ψηφιακό σχολείο-έχει αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση-,και όχι με τον "παραδοσιακό" τρόπο. Αυτή που θέλει να επικοινωνούμε μόνο μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών ξεχνώντας τον έξω κόσμο. Αυτή την τεχνολογία που θέλει να μας μετατρέψει σε ρομπότ με ένα ακουστικό στο αυτί. Ναι! Αυτή την τεχνολογία την φοβάμαι.
Έβλεπα τις προάλλες σε ένα ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΪ ότι τον 21ο αιώνα τα τεχνολογικά επιτεύγματα θα χιλιοπλασιαστούν (αν υπάρχει τέτοια λέξη!!), που σημαίνει ότι μέσα στα πρώτα 100 χρόνια της νέας χιλιετίας θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ίσως και σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Είδομεν!!!
Θα συμφωνήσω μαζί σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία και χρήσιμα και ευκολα ολα αλλα μέχρι ενα όριο...
Φετος που δεν ειχαμε τα βιβλια δεν εδωσα στα παιδιά το DVD με τα βιβλία. Πρωτον και βασικό. Δεν έχουν όλα τα παιδιά υπολογιστή.Ακόμα και ένα παιδι να μην εχει απο τα 19 δε μπορω να τα διαχωρίσω, δε μπορω να το κανω να νιωθει "απέξω"
Επίσης άλλος και βασικός λόγος δε θέλω να είναι μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή για να μάθουν το μάθημα στην ιστορία ή να κάνουν αναγνωση στη γλώσσα...Ετσι εβγαζα σε όλα τα μαθηματα φωτοτυπίες...
Με τον καλό μου όσο και αν κανει εντυπωση σε πολλους αλληλογραφούμε....Δε μπορείς να φανταστείς τη χαρά που παίρνω όταν ανοιγω το κουτί και αντο λογαριασμους βλεπω το γραμμα του.Μενουμε μακρυα ο ενας απο τον αλλο. Αθήνα - Κρητη και τους 19 μηνες που ειμαστε μαζι εχω ήδη λάβει και στειλει πανω απο 30 γραμματα. Γνωριστήκαμε μέσα απο ιστολόγια, μιλάμε και στο μσν και στο skype στο σταθερό , στο κινητό , παντού αλλα την αλληλογραφία τη συνεχιζουμε κανονικα....Και πολλες φορες πιανω το κουτι και αρχιζω να διαβαζω...ενώ παλια μεηλ δεν εχω κοιταξει ξανα.
Στο σχολείο τώρα...Τις φωτοτυπίες που δίνω στα παιδιά τις γράφω στον υπολογιστη...Ετσι βάζω και εικονούλες, χωράω όπως θέλω τις εργασίες, κάνω αλλαγές , δεν αγχώνομαι αν κανω καποιο λάθος ...Διορθώνεται εύκολα :)
Βεβαια γενικά δουλεύω πολύ το τετράδιο για να μάθουν να γράφουν πιο σωστά, πιο οργανωμένα...
Οταν ομως εχω Α ταξη αρκετα τα κάνω και με χέρι για να καταλαβαίνει το παιδί τα γράμματα...Πως να εξηγήσεις το γ οταν ειναι γραμμένο στον υπολογιστή;
Οταν τωρα τους βαζω εργασίες που εχουν να ψάξουν για κάτι τους εχω πει πως δε δεχομαι να μου φερουν ενα κατεβατό απο εκτυπωμένες σελίδες. Συνήθως ουτε καν τα διαβάζουν....Οποτε τους λέω αν εκτυπώσετε κάτι ή διαβάσετε κάτι στο ιντερνετ θα υπογραμμίσετε και θα αντιγράψετε τα πιο σημαντικά ( 10 γραμμούλες πχ) Οπότε και διαβάζουν όλο το κείμενο και αντιγράφουν και μαθαίνουν μέσα σε ένα κατεβατό να βρουν τα πιο σημαντικά...
Αυτα :)
Αννούλα για άλλη μια φορά συμφωνούμε και μου αρέσει πολύ αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέτος που η Ναντίνα, στο νηπιαγωγείο, παίρνουν βιβλίο από τη δανειστική βιβλιοθήκη-τα ξέρει τα γράμματα-και έχουν να κάνουν μια εργασία (μόνη της θέλει να τα γράφει) μπερδεύεται σε ορισμένα-όπως το γ-με τον τρόπο που είναι τυπωμένα!
Όταν χρειαστεί να κάνουμε μια εργασία με τη Νεφέλη για το σχολείο, πάντα κοιτάμε μαζί, σημειώνουμε εκείνο που είναι περισσότερο σημαντικό και πάντα, μα πάντα, αφού το τυπώσουμε το διαβάζει. Για να ξέρει τι τύπωσε και για να είναι και πιο προετοιμασμένη.