"Τα τσιγάρα, τα ποτά....

...και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια", λέει ένα παλιό άσμα..... 

Στη δική μας περίπτωση όμως επιβάλλονταν όλα! Τρία χρόνια έχω να βγω βράδυ, να πιω και να ξενυχτίσω!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στο νηπιαγωγείο που πήγαινε μέχρι πριν μερικές μέρες η Ναντίνα, αλλά στο ολοήμερο τμήμα, η νηπιαγωγός εκτός από παιδαγωγός είναι και τραγουδίστρια. Τραγουδάει σε μικρά μαγαζιά-ρεμπετάδικα κυρίως-και κάποια στιγμή ο άντρας μου την είχε δει στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου. Έτσι, για να καταλάβετε ότι δεν πηγαίναμε σε ένα οποιοδήποτε νηπιαγωγείο!

Την ημέρα της γιορτής του νηπιαγωγείου η δασκάλα της Ναντίνας είχε αναφερθεί στο μαγαζί που τραγουδάει η νηπιαγωγός του ολοήμερου και είχαμε πει να μαζευτούμε ένα βράδυ και να πάμε. Το βράδυ αυτό ήταν το προχθεσινό. Ο άντρας μου όμως δούλευε και παραλίγο να χάσω την έξοδο γιατί δεν είχα που να αφήσω τη Ναντίνα. Όμως, ο από μηχανής θεός εμφανίστηκε, και αυτή τη φορά ήταν τα πεθερικά μου και ο θείος της μικρής. Συνήθως, το καλοκαίρι, Σάββατο απόγευμα και αφού κλείσουν το μαγαζί παίρνουν τα μπογαλάκια τους και πάνε στην Ανάβυσσο. Όταν το ανέφερα στη μικρή άλλο που δεν ήθελε γιατί ξέρει ότι εκεί θα της κάνουν όλα τα χατίρια..... Και για μπάνιο στη θάλασσα πήγαν και σε έναν παιδότοπο με φουσκωτά που στήνει ο δήμος Π. Φώκαιας κάθε χρόνο κοντά στην πλατεία. Της έλειψα λίγο-γιατί έχει τρομερό δέσιμο μαζί μου-αλλά σε γενικές γραμμές το καταευχαριστήθηκε!

Όταν η μικρή έφυγε και άδειασε το σπίτι μου φάνηκε κάπως που μετά από 10 χρόνια δεν υπήρχε παιδί στο σπίτι! Περίεργη αίσθηση οφείλω να ομολογήσω! Αλλά κατεβαίνοντας στην παιδική χαρά για να κουσκουσάρω με τις μαμάδες-έχω δεν έχω παιδιά εγώ εκεί!-ήταν σαν να είχα ξανά παιδάκια αφού κυνηγούσα τα δίδυμα της κουμπάρας μου από πίσω!!!! χαχαχα.....

Κατά τις 10, λοιπόν, το βράδυ είχαμε ραντεβού έξω από το νηπιαγωγείο μαμάδες και δασκάλες και κατά τις 10:30 ξεκινήσαμε για το μαγαζί, το οποίο δεν ήταν μακριά. Μπορεί κάποιοι να το ξέρετε κιόλας. Ήταν στο Χαμάμ στα Πετράλωνα! Την περιοχή την ξέρω καθώς εκεί είναι το ιατρείο της παιδιάτρου μας, οπότε ήταν εύκολο να καθοδηγήσω την οδηγό που μας πήρε με το αυτοκίνητο της! Μόνο που η νηπιαγωγός μας έκανε λάθος στο νούμερο και χαθήκαμε λιγάκι. Βασικά, δεν χαθήκαμε, απλά αφήσαμε πολύ ψηλά το αυτοκίνητο. Και ενώ το κατέβασμα προς το μαγαζί ήταν σχετικά εύκολο, το ανέβασμα ήταν...... Ε, κάτι οχταράκια τα κάναμε οφείλω να ομολογήσω από το κρασάκι που είχαμε καταναλώσει! χαχαχαχα..... 

Η βραδιά, πάντως, ήταν υπέροχη! Και πως να μην είναι άλλωστε; Καλή παρέα υπήρχε, καλή μουσική επίσης, κρασάκι, μεζεδάκι και διάθεση στο φουλ!

Είχα καιρό να περάσω μερικές ώρες ξέγνοιαστα χωρίς να σκέφτομαι τίποτα άλλο. Και το ευχαριστήθηκα με όλη μου την καρδιά. Γιατί τελικά και εμείς άνθρωποι είμαστε, πέρα από μαμάδες, και θέλουμε και λίγο χρόνο για εμάς! Και παρόλο που ξενύχτησα, παρόλο που την επόμενη ήμουν σαν "ζόμπι" γιατί κοιμήθηκα μόνο δύο ώρες και έπρεπε να πάμε να βρούμε τη μικρή στην Ανάβυσσο, την προχθεσινή νύχτα δεν την αλλάζω με τίποτα! Το είχα ανάγκη! Ήθελα να βγω και να ξεδώσω! Και χαίρομαι πολύ που το κατάφερα. Τώρα πότε θα είναι η επόμενη έξοδος χωρίς παιδιά δεν το γνωρίζω αλλά σημασία έχει ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα το καταφέρω ξανά!