Ένα τριήμερο γεμάτο συναυλίες, workshops, συζητήσεις και προβολές στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μεταδίδει στους θεατές την εμπειρία της άνευ συνόρων δημιουργικής ζύμωσης που συμβαίνει κάθε καλοκαίρι στο Μουσικό Χωριό του Αγίου Λαυρεντίου στο Πήλιο.
«Αν κάτι έχει ενδιαφέρον στο Μουσικό Χωριό είναι το ίδιο του το όνομα. Αυτό δηλαδή που φανταζόμαστε ακούγοντας τη φράση Μουσικό Χωριό είναι αλήθεια. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα μέρος φτιαγμένο από μουσική και για μουσική», λέει η Μάρθα Φριτζήλα, τακτική επισκέπτρια του ορεινού χωριού Άγιος Λαυρέντιος του Πηλίου, όπου κάθε καλοκαίρι, εδώ και οκτώ χρόνια, μουσικοί από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό συρρέουν για να σχηματίσουν μια ολοζώντανη καλλιτεχνική κοινότητα, κι ένα δίκτυο ανταλλαγής πολύτιμων μουσικών εμπειριών.
Σε μια πανέμορφη, σχεδόν μαγική τοποθεσία, σ’ αυτό το πλακόστρωτο χωριό όπου δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, αντηχούν μουσικά είδη που σπάνια συναντά κανείς συγκεντρωμένα σε οποιαδήποτε φεστιβαλική διοργάνωση οποιουδήποτε αστικού κέντρου. Είναι άλλωστε η ίδια η φύση εκείνη η οποία επιβάλλει διαφορετικούς κώδικες και προσεγγίσεις «Κομβικό σημείο όμως της διοργάνωσης είναι η πολυσυλλεκτικότητα, το εκπαιδευτικό ρίσκο και ο απεγκλωβισμός από τη νεοελληνική ωδειακή κουλτούρα, όσο και από το εθνικό φολκλόρ», μας λέει ο μουσικός Θύμιος Ατζακάς, συντονιστής προγράμματος του Μουσικού Χωριού και λέκτορας στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
«Αυτό που κάνει το Μουσικό Χωριό “φρέσκο” και απολύτως ρεαλιστικό είναι ότι πολλοί από όσους έρχονται σε αυτό φεύγουν με ένα ίχνος. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, το προκαλεί η σχεδόν βίαιη έκθεση στη συλλογική μουσική πράξη, σε ένα περιβάλλον όπου ο μουσικός μπορεί να νιώσει τη σιωπηλή δύναμη της φύσης». Πρόκειται για ένα άκρως δημιουργικό περιβάλλον μέσα στο οποίο μπολιάζονται εξαιρετικά τολμηρές μουσικές ιδέες και projects. «Κάθε χρόνο, ιδέες που γεννήθηκαν στους κόλπους του μουσικού χωριού οδήγησαν σε project τα οποία όχι μόνο παρουσιαστήκαν σε αίθουσες ελληνικών πόλεων αλλά ταξίδεψαν και στην Ευρώπη. Έλληνες και αλλοδαποί μουσικοί διεθνούς εμβέλειας έρχονται στον Άγιο Λαυρέντιο για να δώσουν υπόσταση σε μερικές από τις πιο ουτοπικές ιδέες τους. Και αντίστροφα, στο μικρό χωριό των 150 κατοίκων θα συναντήσει κανείς πολλές ακριβοθώρητες (ακόμη και για μεγάλους φορείς) παραγωγές, λόγω της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που υπάρχει ανάμεσα στους καλλιτέχνες/δημιουργούς και τηνφ διοργάνωση».
Ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις του τριημέρου σταχυολογεί κανείς τη μουσική παράσταση «doc-fic-oh» του Μιχάλη Σιγανίδη (25/1), με τη συμμετοχή των Αλκίνοου Ιωαννίδη (τραγούδι), Κώστα Αναστασιάδη (τύμπανα), Μιχάλη Σιγανίδη (κοντραμπάσο, κιθάρα, αφήγηση, tapes), Μπάμπη Παπαδόπουλου (ηλεκτρική κιθάρα) και Χάρη Λαμπράκη (νέι, πλήκτρα), τη μουσικοθεατρική δράση «Ερωτικές εξομολογήσεις μεγάλων ποιητών και κοινών θνητών» (26/1), σε σκηνοθεσία και δραματουργία Μάρθας Φριτζήλα και μουσική διδασκαλία Βασίλη Μαντζούκη, και τη ζωντανή απόδοση του έργου του John Dowland «Seven Tears», όπου ένα αναγεννησιακό αγγλικό viols consort συμπράττει με ιστορικά όργανα της Ανατολής. Σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου θα πραγματοποιείται ψηφιακή φωτογραφική έκθεση του Νικόλα Χρυσού, η οποία έχει καταγράψει κάθε προγραμματισμένη και αυθόρμητη δράση του Μουσικού Χωριού από το 2006 μέχρι σήμερα. Όλες οι δράσεις του τριημέρου «Το Μουσικό Χωριό στη Στέγη» είναι αναρτημένες αναλυτικά στο www.athinorama.gr καθώς και στο www.sgt.gr .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σας άρεσε;
Σχολιάστε...............